Janine Janssen

S. Al Sabado

Les Normaux

Jan Winter

Sofie De Kimpe

Pia Struyf

Dit Cahier biedt inzicht in het fenomeen zedenzaken en de wijze waarop de politie in Nederland en België hiermee omgaat. Bijzondere aandacht gaat naar enkele specifieke vormen van seksueel geweld die zijn ontstaan door de huidige digitalisering: grooming, sexting en kinderporno op het dark web. Hoe gaan de Lage Landen daar strafrechtelijk – verschillend – mee om? Het profiel van slachtoffers én daders van dit soort criminaliteit wordt belicht, alsook de risicotaxatie. Andere bijdragen in dit Cahier behandelen de politionele en justitiële afhandeling. Zowel het procesmatige gegeven (zoals het verloop van het onderzoek en de forensische opsporing) als de mogelijke valkuilen (zoals problemen met accurate data en verbinding van databanken) krijgen een plaats. Verder komen enkele interessante politionele best practices aan bod, zoals een netwerk voor gezamenlijke aangiften met gezondheidsdiensten en ziekenhuis, en een degelijk slachtofferonthaal. Dit Cahier 63 is samengesteld onder redactie van Sofie De Kimpe, Janine Janssen, Pia Struyf en Jan Winter. De Cahiers Politiestudies verschijnen trimestrieel. Zij zijn onderworpen aan een internationale double blind peer review en worden samengesteld door de gasteditoren, de hoofdredacteur en de editorial board, i.s.m. de kernredactie. GPRC-uitgave (Guaranteed Peer Reviewed Content)

Zedenzaken

Johan Braeckman

Philippe De Baets

Anton van Wijk

De kennis van het sektarische fenomeen is in politionele en juridische kringen fragmentarisch en uitermate beperkt. Zo loopt de informatie-uitwisseling en coördinatie van strafrechtelijke onderzoeken vaak mank, wat versterkt wordt door het gebrek aan mensen en middelen. De COVID-19-crisis brengt de problematiek van sektarische ontsporingen opnieuw in de schijnwerpers. Zo signaleerde de Belgische sektewaakhond IACSSO een toenemend aantal onrustwekkende meldingen: de volksgezondheid komt in het gevaar doordat sekten preventieve en vaccinatie-inspanningen dreigen te ondermijnen. De terreuraanslagen in Europa leidden tot een heroriëntatie van mensen en middelen naar het contra-terrorisme. De sektarische dimensie van radicaliseringsprocessen in islamitische en extreemrechtse groeperingen werd vooralsnog onvoldoende tegen het licht gehouden. Dit Cahier belicht verschillende dimensies van sektarische bewegingen. Naast een grondige fenomeenanalyse wordt de vraag gesteld of strafrechtelijke handhaving wel doeltreffend is. Kan er niet beter worden ingezet op een bestuurlijke bundeling van krachten en op preventie via onderwijs en hulpverlening? Andersoortige juridische interventies van burgerlijke, fiscale of sociaalrechtelijke aard bezitten potentieel. De handhavingsinspanningen hinken echter achterop, aangezien het sektelandschap snel evolueert en zich vrij flexibel aanpast aan de gewijzigde maatschappelijke omstandigheden. De slachtoffers dreigen hierdoor in de kou te blijven staan. Experten en hulpverleners luiden de alarmbel via de media, maar de uitdagingen worden er niet minder om. Dit Cahier 60 is samengesteld onder redactie van Philippe De Baets, Janine Janssen, Anton van Wijk en Johan Braeckman. De Cahiers Politiestudies verschijnen trimestrieel. Zij zijn onderworpen aan een internationale double blind peer review en worden samengesteld door de gasteditoren, de hoofdredacteur en de editorial board, i.s.m. de redactie. GPRC-uitgave (Guaranteed Peer Reviewed Content)

Sektarische bewegingen

Anne Groenen

Katinka Lünnemann

Wim D'haese

Het meeste geweld dat bij de politie bekend is, vindt plaats binnen intieme relaties en in familiale kring. Desondanks is voor huiselijk geweld, stalking, kindermishandeling, eergerelateerd geweld, huwelijksdwang en al die andere vormen van geweld waarvoor ook wel de term ‘geweld in afhankelijkheidsrelaties’ wordt gebruikt, in politiële kringen maar beperkt aandacht. Dit Cahier wil op verschillende vragen in dit verband een antwoord bieden, in de eerste plaats de vraag omtrent de ernst en de schade ervan op lange termijn. Hoe is in de loop der jaren aandacht voor dit thema ontstaan en wat zijn daarbij de verwachtingen ten aanzien van de politie? Hoe komt het dat dit thema zo weinig sexy wordt gevonden in de politiewereld, terwijl de problemen al zo oud zijn als de weg naar Rome? Een aantal voorbeelden van dit soort van geweld worden uitgelicht, zoals kindermishandeling, geweld tussen (ex-)partners, mishandeling van ouderen, migratie- en familiaal geweld. Dit themanummer moet inzicht bieden in actuele uitdagingen voor de politie. Hoe kan de politie dit soort geweld (vroeg) herkennen? Hoe zit het met de samenwerking in de veiligheidszorg? De Cahiers Politiestudies verschijnen trimestrieel. Zij zijn onderworpen aan een internationale double blind peer review en worden samengesteld door de gasteditoren, de hoofdredacteur en de editorial board, i.s.m. de redactie. GPRC-uitgave (Guaranteed Peer Reviewed Content)

Intrafamiliaal geweld

Antoinette Verhage

Marleen Easton

Lodewijk Gunther Moor

De praktijk van ethnic profiling vindt alsmaar verder uitbreiding. Nu Amnesty International en de Nederlandse Nationale Ombudsman zich over deze praktijk hebben uitgesproken, is het tijd om er in dit Cahier wat uitvoeriger op in te gaan. Intussen is er nieuw wetenschappelijk onderzoek beschikbaar hieromtrent, dat het Cahier graag onder de aandacht wenst te brengen. Ook de belangstelling voor de achtergrond van politiemensen zelf, in de schoot van de politieorganisatie, groeit. In welke mate draagt interne diversiteit, niet enkel inzake etnische achtergrond, maar ook inzake leeftijd, gender en seksuele geaardheid, bij tot een betere verhouding met de burger?

Ethnic profiling en interne diversiteit bij de politie

Paul Ponsaers

Elke Devroe

Kees van der Vijver

Bas van Stokkom

Rechtshandhaving is de verantwoordelijkheid van de overheid. Het ‘sociaal contract’ biedt overheidsbescherming aan burgers in ruil voor coöperatie aan de democratische samenleving. Dit monopolie leidt tot een verbod op eigenrichting: burgers mogen het heft niet in eigen handen nemen. In de democratische samenleving is dit immers niet gewenst en streng gereglementeerd. Sinds enkele decennia wordt er in het kader van zelfredzaamheid echter een gedeelte terug gelegd bij de burger, en is het omgaan met eigenrichting aan herijking toe is. Een tweede evolutie betreft de culturele eigenrichting. Het gaat hier om migrantengroepen die er concurrerende waarden- en normensystemen op na houden en wensen dat de rechtshandhaving plaatsvindt volgens geheel andere normen dan deze in het gastland. In welke mate kan afwijkende rechtshandhaving een plaats vinden in de democratische samenleving? Op deze vragen biedt dit Cahier antwoorden.

Eigenrichting

Janine Janssen

About

Books

Join the club