Nadia de Vries

Toen Nadia de Vries nog een meisje was kreeg ze te horen dat ze misschien nooit volwassen zou worden. Na eindeloze ziekenhuisonderzoeken en een even lang verblijf bleek dat ze systemische mastocytose had, een zeldzame ziekte die soms ontaardt in een agressieve vorm van leukemie, zo goed als dodelijk. Ze deed een stapje terug van de wereld. ?Normale? mensen moesten nadenken over wat ze gingen studeren, waar ze gingen wonen en wat voor baan ze zouden krijgen, maar niet zij. Haar leven speelde zich af voor de tv met doosjes kipnuggets en haar favoriete kattenboek. Tot ze als puber hoorde dat ze genezen was verklaard. Ze zou dus toch leven. Maar hoe dat precies moest, had ze nooit geleerd. Hoe vind je een plek in een wereld waaraan je nooit hebt deelgenomen, en hoe pik je de draad weer op na een traumatische gebeurtenis?0Jaren later krijgt De Vries een andere diagnose: zware depressies en zelfmoordneigingen blijken het gevolg van een persoonlijkheidsstoornis. Dat is ook een ziekte, maar waarom worden ziektes van het lichaam serieuzer genomen en anders behandeld dan ziektes van het hoofd? Vanuit persoonlijke interesse en ervaring als ernstig zieke aspirant-zelfmoordenaar, wetenschapper, schrijver en dichter onderzoekt De Vries wat ziekte betekent voor iemands identiteit en hoe de wereld op haar beurt kijkt naar mensen die afwijken.0Nadia de Vries (1991) bracht eerder de Engelstalige dichtbundel 'Dark Hour' uit en veroverde daarmee internationale podia. Werk van haar werd vertaald in het Spaans, Pools en Duits. In Nederland schreef ze essays voor 'De Gids' en 'nY'.

Kleinzeer. De onzichtbare wereld van ziekte

Distel Nooitgedacht is een jonge vrouw van begin dertig, geheel onopmerkelijk, met een leven dat voorbijglijdt zonder bijzondere ijkpunten: er zijn geen kinderen, er is geen partner en haar carrière komt niet van de grond. Ze handhaaft zich in het dagelijks leven dankzij de erfenis van haar vader. Op zoek naar waar het misliep in haar leven, welke afslag ze klaarblijkelijk heeft gemist, stuit ze op een collectie vergeten zelfportretten uit haar jeugd, en de schoonheid die ze in haar jongere zelf ziet, treft haar diep. 0Voor Distel bevatten deze oude zelfportretten de sleutel tot haar zoektocht naar contact - met de buitenwereld, met zichzelf, de verklaring van het gat dat op de een of andere manier is ontstaan tussen haar heden en verleden. Iedereen moet haar zien. En dus zet ze de portretten in een vlaag van verstandsverbijstering online. En dat blijft niet zonder gevolgen. 00'De bakvis' is een aangrijpend, ontregelend boek dat afrekent met de romantisering van het onschuldige meisje in de westerse verbeelding, en de idealisering van ons zelfbeeld. De Vries schuwt taboe noch controverse, en getuigt van durf in dit krachtige, rauwe romandebuut. 00Nadia de Vries (1991) is schrijver en cultuurwetenschapper. Eerder publiceerde ze de kritische memoires 'Kleinzeer' (2019) en de dichtbundels 'Dark Hour' (2018) en 'I Failed to Swoon' (2021) bij de Britse uitgeverij Dostoyevsky Wannabe. In 2020 verdedigde ze haar proefschrift, over de online afbeelding van het dode menselijk lichaam, aan de Universiteit van Amsterdam. In datzelfde jaar won ze de Basisprijs voor de Jonge Kunstkritiek. Ze schrijft over kunst voor onder andere 'Het Parool', 'Metropolis M' en 'De Witte Raaf' en is redacteur bij 'nY'. Haar poëzie is vertaald naar het Russisch, Pools, Lets en Roemeens. 'De bakvis' is haar eerste roman. 0.

De bakvis

Dostoyevsky Wannabe goes to Amsterdam, edited by Nadia de Vries (author of Dark Hour, also by Dostoyevsky Wannabe) this anthology features poetry and prose from Lucia Dove, SJ Fowler, Helena Grande, Dominic Jaeckle, Christodoulos Makris, and Divya Nadkarni.

Amsterdam

Tao Lin

Megan Boyle

Sofia Banzhaf

Guillaume Morissette

Spencer Madsen

Clemens J. Setz

Ann Cotten

Lukas Valtin

Marc Degens

Moritz Müller-Schwefe

Ron Winkler

Michael Watzka

Jordan Castro

Elizabeth Ellen

Beach Sloth

Memeoji

Stacey Teague

Adeline S. Manson

Tobias Amslinger

Radikal autobiographisches Schreiben heute: Diese Ausgabe der metamorphosen widmet sich der sogenannten "Alt Lit" und der "New Sincerity". Zum ersten Mal überhaupt wird mit diesem Heft eine Auswahl an Texten der beiden Bewegungen in deutscher Übersetzung vorgelegt. Gastherausgeber Marc Degens hat Erzählungen, Gedichte, Interviews und Journale versammelt. Sie stammen von u.a. Megan Boyle, Elizabeth Ellen, Tao Lin und Guillaume Morissette. Übersetzt wurden sie von u.a. Ann Cotten, Clemens J. Setz und Ron Winkler.

Magazin für Literatur und Kultur

metamorphosen 17 – Alle meine Ex-Freunde

Dominique De Groen

Isabel Verhulst

Malayney Melkzuur

Magic in the Anthropocene & Under Late Etilist Fossil-fueled Industrial Capitalism & Impending Apocalypse

M.A.L.E.F.I.C.I.A.

Pain Intranslation

Sisterhood

Creation, Appropriation, and Reappropriation

Digital Corpses

Blood Poems

First Communion

Nadia de Vries' debut collection opens with the standard disclaimers: These poems are a work of fiction.The names, characters and incidents portrayed in it are the work of the author's imagination.Yet what arises from the author's imagination is a world of reclaimed fairy tales, a "technological sublime," the fine arts rendered into the dark arts, and girlhood engineered as a contagion, insinuating itself into the sickly heart of the patriarchy to launch its fatal attack. Dark Hour is a countdown in verse, to that moment when the author's imagination reveals itself as our new reality, and during which we learn to fine-cut poetry into pocketknives and poison. May your fears become abundant like girls. - Mia You, author of I, Too, Dislike It (1913 Press, 2016)

Dark Hour

RIP Nadia de Vries

Nadia de Vries

About

Books

Join the club