Gökhan Atılgan

Metin Çulhaoğlu

Ateş Uslu

Necmi Erdoğan

Cem Eroğul

Haluk Yurtsever

Barış Yıldırım

Sosyalizm bu topraklarda gerek düşünsel gerek siyasal açıdan güçlü ve önemli bir hat oluşturdu. Bu çizginin önemli düşünürleri, bilim insanları, bilgeleri, yazarları, hatipleri, liderleri ve neferleri, bir de sosyalizmin soyçizgisinde kalıcı izler, tezler ve etkiler bırakan eserleri var... Sosyalist düşüncenin şekillenmesinde ve içsel evriminde belirleyici roller oynayan, onun değişik damarlarını derece derece ve yıllar boyunca etkilemiş olmalarıyla öne çıkan eserler bunlar... Türkiye’de sosyalist düşünceye “mühür” vuran eserler! Mühürler’de, işte bu eserlerden on ikisini çözümleyen metinler bir araya geliyor. Şefik Hüsnü’den Toplumsal Sınıflar, Türkiye Devrimi ve Sosyalizm; Hikmet Kıvılcımlı’dan Osmanlı Tarihinin Maddesi; Mehmet Ali Aybar’dan Bağımsızlık Demokrasi Sosyalizm; Behice Boran’dan Türkiye ve Sosyalizm Sorunları; Mihri Belli’den Milli Demokratik Devrim; Çetin Altan’dan Onlar Uyanırken; Doğan Avcıoğlu’ndan Türkiye’nin Düzeni; İdris Küçükömer’den Düzenin Yabancılaşması; Mahir Çayan’dan Kesintisiz Devrim; Hüseyin İnan’dan Türkiye Devriminin Yolu; İbrahim Kaypakkaya’dan Bütün Yazılar ve Nihat Akseymen’den Emperyalizmin Zayıf Halkası Türkiye derlemede ele alınan yapıtlar. Bunlar, “fildişi kule” metaforuna uygun konforlu mekânlar yerine, hapislerde, sürgünlerde ya da siyasal, düşünsel mücadelelerin tam ortasında yazılmış eserler. Bu eserleri ele alan yazarlarımız da, sosyalist düşüncenin Türkiye’deki serüveninin ortaya konmasına katkıda bulunmayı; sosyalizm tahayyülünün Türkiye’deki içsel gelişim evreleri ile ana temalarını hatırlatmayı ve “dünü, bugüne, bugünü de yarına” bağlama perspektifine girdiler sağlamayı amaçlıyor. Mühürler’i bu amaç disipliniyle kaleme alan yazarlarımız: Gökhan Atılgan, Metin Çulhaoğlu, Cem Eroğul, Necmi Erdoğan, Ateş Uslu, Barış Yıldırım ve Haluk Yurtsever.

Türkiye Sosyalist Hareketinden Eserler

Mühürler

Ahmet Çiğdem

Aksu Bora

Ömer Laçiner

Mustafa Şen

Ersan Ocak

Kemal Can

Açlar sınıfı konuşuyor bu kitapta... Ekonomik krizlerden önce de sonra da yoksul olan, hep yoksul kalacak olan, yoksulluğu kader gibi yaşayanlar, “en alttakiler”... Mülâkat resmiyetine girmeden, grameri düzeltilmeden, ‘langır lungur’... Kendi hallerini, gördükleri muameleyi, dünyayı, memleketi, zenginleri, kadınları-erkekleri, dini-maneviyatı, milleti-milliyeti nasıl algıladıklarını anlatıyorlar. “Kafam almıyo...” dedikleri, anlayamadıkları, içinden çıkamadıkları şeyleri de... Yoksulların kendi anlatımları ve hikâyeleri üzerinden, yoksulluk hallerinin değişik cephelerine dair analizler de yer alıyor kitapta: • “Garibanların dünyası”: Türkiye’de yoksulların kültürel temsilleri (Necmi Erdoğan) • “Yok-sanma”: Yoksulluk-mâduniyet ve fark yaraları (Necmi Erdoğan) • “Olmayanın nesini idare edeceksin?”: Yoksulluk, kadınlar ve hane (Aksu Bora) • Yoksulun evi (Ersan Ocak) • Yoksulluk ve milliyetçilik (Kemal Can) • Yoksulluk ve dinsellik (Ahmet Çiğdem) • Kökene dayalı yardımlaşma ve dayanışma (Mustafa Şen) • Bir süreç ve durum olarak yoksullaşmayı sorgulamak (Ömer Laçiner) Kent yoksullarının içinde yaşadıkları toplumsal hayatın, tahakküm ve sömürü ilişkilerinin, marjinalleştirilme, dışlanma ve kriminalize edilme süreçlerinin farkında olmak... ve de onların bunu nasıl anlamlandırdıklarının farkında olmak gibi bir derdiniz varsa...

Türkiye'de Kent Yoksulluğun Toplumsal Görünümleri

Yoksulluk Halleri

Tanıl Bora

İlknur Üstün

“Diploma = iş” denklemi gitgide geçersizleşiyor. Genç işsizliği ve ‘okumuşların’ işsizliği, dünyada da Türkiye’de de istisnai olmaktan çıktı. Zamanımız kapitalizminde işsizliğin yapısal niteliği aşikâr hale gelirken, tahsilli, kalifiye çalışanlar yani “beyaz yakalılar” da güvencesizleşme sürecinin kurbanı oluyor, imtiyazlarını kaybediyorlar. İnsanlara atfedilen ve onların kendilerine atfettikleri ‘anlamın’ iş durumuna göre belirlenegeldiği bir yaşam dünyasında, işsizlik sadece iktisadi olmayan derin bir kriz kaynağıdır. Elinizdeki araştırma, Türkiye’de beyaz yakalı işsizliğinin sosyal-psikolojik yanına odaklanıyor. İşsizliğin bir sosyal deneyim olarak nasıl yaşandığına ve “hissedilen işsizliğe” bakıyor. Üniversite mezunu işsizler işsizlikle nasıl baş ediyor, hangi yöntemlerle iş arıyorlar? Ne gibi ayrımcılık mekanizmalarına tâbi kaldıklarını düşünüyorlar? Güvencesizleşen hayatta, nelere –mesela aileye– ne kadar güvenebiliyorlar? İşsizlik deneyiminden duygusal olarak nasıl etkileniyorlar? Kendilerini nasıl ifade ediyor/edemiyorlar? İşsizlik deneyiminin orta sınıf ‘değerleri’ ve ‘kimliği’ ile etkileşimi nasıldır? Beyaz yakalı işsizler, işsizlik sorununun kaynağını nerede görüyorlar? Neye, kime kızıyorlar? İşsizlik, onları ‘bir şeyleri düşünmeye’, ‘bir şeyler yapmaya’ sevk ediyor mu? KPSS ‘belası’, ataması yapılmayan öğretmenlerin sıkıntıları ve mücadeleleri, ‘kullan-at’ tarzı istihdamın belli başlı örneklerinden banka çalışanlarının işsizlik deneyimleri ile ilgili gözlemler de bu sorgulamaya eşlik ediyor. Beyaz yakalı işsizleri dinleyen ve onları konuşturan bir kitap…

Türkiye’de Beyaz Yakalı İşsizliği

"Boşuna mı Okuduk?"

Necmi Erdoğan

About

Books

Join the club