Şebnem İşigüzel

From an award-winning Turkish novelist comes a powerful English-language debut about a girl's coming of age amid violent unrest--and her unexpected escape. A young woman climbs the tallest tree in Istanbul's centuries-old Gülhane Park, determined to live out the rest of her days there. Perched in an abandoned stork's nest in a sanctuary of branches and leaves, she tries to make sense of the rising tide of violence in the world below. Torn between the desire to forget all that has happened and the need to remember, her story, and the stories of those around her, begins to unfold. Then, unexpectedly, comes a soul mate with a shared destiny. A lonely boy working at a nearby hotel looks up and falls in love. The two share stories of the fates of their families, of a changing city, and of their political awakenings in the Gezi Park protests. Together, they navigate their histories of love and loss, set against a backdrop of societal tension leading up to the tragic bombing that marked a turn in Turkey's democracy--and sent a young girl fleeing into the trees. Narrated by one of the most unforgettable characters in contemporary fiction--as full of audacious humor and irony as she is of rage and grief--this unsparing and poetic novel of political madness, precarious dreams, and the will to survive brilliantly captures a girl's road to defiance in a world turned upside down, in which it is only from the treetops that she can find a grip on reality--and the promise of hope.

The Girl in the Tree

Kirpiklerimin gölgesi

“İçimizde toprağın altında saklanan tohumlar gibi hisler, marifetler mevcuttur. Atalarımızdan bize sirayet eden huylar, hastalıklar, renkler ve türlü türlü şeyler gibi. Bazı şeyler kanla geçer. Bazı şeyler hisle. Kanla geçenlerden ziyade hisle geçenler mühimdir. Zira insan kanıyla canıyla değil hisleriyle vardır. Hisleriniz, hissettikleriniz ayakta tutar sizi.” Üzerine II. Abdülhamit’in gölgesi düşmüş, tedirginlikle dalgalanan İstanbul’da karşılıyor bizi Venüs. Önce doğuyla batının tam ortasında, Boğaz suları üzerindeki bir sandalda gözlerini dünyaya açan kahramanımızla tanışıyoruz. Bize 1908’de başlayan yaşamöyküsünü anlatıyor, anlatmalara doyamıyor. Doğumda ölen anne; oğlu değil de kızı oldu diye üzülen baba; aşkı, cinselliği, kendisini, erkekleri çok seven Şekina Hala. Ha bir de Nergis Kadın var ! Ailenin yedi kuşak hizmetkârı. “Bir ailede bir kişinin gördüğünü yedi göbek ötesi görürmüş,” diyen kahramanlarımızın izinde, köle avcılarının kol gezdiği Mısır’dan 1589 yılının büyülü İstanbul’una ve esrarlı saray hayatına duman gibi süzülüyoruz. Tatlı, muzip ama bir o kadar da hüzünlü ve kederli kahramanımızın ağzından, bir ailenin en mahrem sırlarına, eğlencelerine, kederlerine ve hayal kırıklıklarına tanık oluyoruz. Aşk, evlilik, aile hayatı, cinnet halleri, kadınlık, annelik, arzular, insanın ta kendisi... Kahramanların kendi kafalarına göre çalıp oynadıkları, coşku dolu, müzikal bir roman bu. Kulağınızın dibinde gül lokumu kokulu, ılık bir nefes anlattıkça anlatıyor... Şebnem İşigüzel en şeker şurup, en iyimser romanını kaleme alarak okurunu yine şaşırtıyor.

Bir Aile Tarihçesi, Bir Yaşamöyküsü

Venüs

Hanene ay doğacak

öyküler

Resmigeçit

Sarmaşık

Eski dostum kertenkele

Venüs - Bir Aile Tarihcesi, Bir Yasamöyküsü

1876 yılı baharında gayrimeşru bebeğimi doğurmak üzere evin erkeklerinden habersiz Büyükada’ya gönderildim. Yanıma Bedriye Kalfa’yı verdiler. Evin kadınları baba ve ağabeyime küçük bir hikâye takdim ettiler. Para kazanma hırsıyla yaşayan babam yokluğumu dikkate alacak vaziyette değildi zaten. Sadece ağabeyim bir süre uzaklarda olacağımı duyunca şaşırmış. Sofrada kızılcık hoşafını kaşıklarken bir an donup kalmış. Ona öyle anlatıldığı üzere, güya, talihsiz bir kaza neticesinde saçlarım tutuşup yandığından, Bedriye Kalfa ile halamın Beyazıd’daki konağına gideceğime, bu sayede kendimi biraz olsun toparlayacağıma inanıvermiş. Böyle başlıyor Gözyaşı Konağı. Gencecik bir kadın, karnında bebeği, kederli ve mağrur, adaya geliyor. Kaderden, ayıp arayan gözlerden, hayata hükmeden erkeklerden uzağa… Bir yanda ahlâka hürmet ve fikri mukaddes masalları, diğer yanda kıpır kıpır hürriyet meseleleri… Şebnem İşigüzel, neşeli, aşk dolu, hayat dolu bir romanla yeni bir ses katıyor, sesine… edebiyata…

Ada, 1876

Gözyaşı Konağı

Çöplük, yazılacak ve okunacak kadar tuhaf, birbirinden çok farklı hayatlar süren kahramanları bir araya getiriyor, soluksuz okunan birkaç hayat hikâyesini bize aktarıyor. Bu hayat hikâyelerini taçlandıran geçmiş ise bizi, mutluluk, aile, çocukluk, sevilmek üzerine düşündürüyor. Romanın sonunda ise yazar okuyucuyu bambaşka bir durumla yüzyüze bırakıyor: Romanı soluksuz okutan bu ilginç kahramanların hayatını nereden, nasıl yakaladığını anlatıyor; bu hayatları kimlerden dinlediyse bizi onlarla yüzleştiriyor. “Bazen gördüğümüzü sanırız ama yanılırız,” diyor ya yüzleştiklerimizden birisi, iş de orada kopuyor zaten: Roman bir kere daha yazılıyor, başa dönülüp bir kere daha okunmak isteniyor. Saçtığı berbat kokulara rağmen Çöplük’ü karıştırmanın zevkine doyum olmuyor. Hanene Ay Doğacak’tan bu yana her yazdığı ilgiyle okunan, son romanı Sarmaşık’tan sonra ne yazacağı merakla beklenen Şebnem İşigüzel’den çarpıcı bir yeni roman.

Çöplük

Bu kitabın takma isimle yazıldığı düşünüldü. Bunun haberi bile hazırlandı. Son anda gazetenin yazıişleri müdürü yazarın adını bilinmeyen numaralara sormayı önerdi. Uydurma olduğu düşünülen isimde, Şebnem İşigüzel diye birisi vardı. Hanene Ay Doğacak ilk kitabıydı. Aynı yıl Yunus Nadi Ödülü'nü alacak, çok okunacak, çok sevilecekti. Neydi bu kitabın gücü; ensest ilişkiyi, ölü seviciliği konu edip bizi sarsması mı? Bir kitap sadece tabuları yıkarak okuyucusunu büyüleyebilir mi? Bizi aşkın yabancısı olduğumuz hallerine götüren Hanene Ay Doğacak'ı ayakta tutan başka bir şeydi. Sevdiğimiz, unutamadığımız kitaplarda var olan, ruhumuza işleyen o başka şey. Şebnem İşigüzel yeni romanlar yazdı, Hanene Ay Doğacak'ın üzerindeki sansür örtüsü kalktı. Yazarının ilk kitabı yeniden dünyaya geldi.

Hanene Ay Doğacak

Sana herkesin birer öyküsü olduğunu söylemek istiyorum. Ama insanın kendi öyküsünü anlatması çok zor. Başkasından dinlemesi de bir o kadar kolay ve güzel… Bilmediğin bir yolda giderken kaybolduğunu düşünürsen, haritalar ve pusulalarla vakit kaybetmeden geldiğin yoldan geriye dön. Bildiğin bir yere, bildiğin yollardan gidiyor olmak seni huzurlu kılacaktır. Yaşamında yolunu kaybettiğinde de aynı şeyi yap ve olabildiğince geriye dön. Sözgelimi çocukluğuna, aramıza… İlk kitabı Hanene Ay Doğacak ile büyük ilgi gören ve ne yazacağı, hatta yazıp yazamayacağı merakla beklenen Şebnem İşigüzel yoluna işte bu öykülerle, Öykümü Kim Anlatacak ile devam etti. 21 yaşında, kendi deyimiyle “dünyadan bihaber” genç bir yazar olarak kimsenin anlatmaya cesaret edemediği şeyleri anlattı. Dümdüz akamamış, bir yerlere takılmış hayatlar, tutkulu aşk hikâyeleri, tuhaf bir neşe, trajedi ile farsın dans ettiği bir mizah. Belki kısaca bir okurunun yazdığı gibi: “Bu nasıl bir düşgücüdür Allahım?” Şebnem İşigüzel birbirinden güzel romanlar yazdı. Harf harf, kelime kelime, cümle cümle edebiyattaki yoluna devam etti. İşigüzel’in romanlarını bu kadar büyüleyici kılan, eskiye ve yeniye dair olanı harmanlayabilmesi. SÜDDEUTSCHE ZEITUNG Şebnem İşigüzel gibi yazarlar cesaretle çok farklı derinliklere inerler ve edebi olarak çok daha farklı zirvelere ulaşırlar. DIE WOCHENZEINTUNG

Öykümü Kim Anlatacak

Şebnem İşigüzel, Kirpiklerimin Gölgesi’nde, henüz on bir yaşında bir kız çocuğunun yaşadığı akıl almaz olayları anlatıyor. Herkesin bildiği, ama kimsenin görmek istemediği bir trajedinin üzerindeki perdeyi kaldırıyor ve bir dil ustalığıyla, kolay kolay cesaret edilemeyecek bir yüreklilikle hepimizin tanıdığı bu kız çocuğuna ses veriyor. Hayatta bazen kirpiklerinizin gölgesinden başka sığınacak yeriniz kalmaz. Herkes kötülük yapar size. Bu böyle olmasına rağmen, orman, ağaçlar, sular, kuşlar, gökyüzü ne kadar güzeldi. “Sence hayatın en güzel yanı neresi?” diye sorarsanız bana, “Hepsi,” derdim size. Mutlu olmaya dair bir umudum var benim. Avlanan ceylanlar son ana kadar yaralı gövdeleriyle doğrulup koşup kaçmak, avcının elinden kurtulmak isterler. Yaparlar da bunu. Yaraları ne kadar ölümcül ve derin olursa olsun. Vurulup düştükleri yerden kalkıp kaçarlar. Öleceklerini anladıkları zaman gözyaşı döken bu hayvanların ölüme direnişine şaşarsınız. Yaşadığım şu hayatta, kirpiklerimin gölgesi kadar bir yerde bile hayat kalmadı bana. Bunları düşündüm ve sonra geri dönüp ofena şeyi yaptım. Annemi öldürdüm. İşigüzel’in tarzı zaman zaman bir sihir gibi ışıldıyor.TAGESZEITUNG Şebnem İşigüzel’in Avrupa edebiyat tarihinde bir yeri olduğu aşikâr.FRANKFURTER RUNDSCHAU

Kirpiklerimin Gölgesi

roman

Öykümü kim anlatacak

Hiedra

“Hayatımın değişmesine çok az zaman kalmıştı ve ben bundan habersizdim. Yaz sonu kanser olduğumu öğrenecektim. Bütün bunların öncesinde yaz kötü başlamıştı. Sebebi özel hayatımdı. Hatta bizzat kendim. Bir anlamda geçmişim.” Metropolün alışıldık düzeni, harcayan ve harcatan tıkırdaması. Markalar, modalar, bambaşka kokular… Güzel paralar… Batan gemide ölmeye hazırlanan bir kadın. Şahane bir pozcu, maharetli bir yalancı. Koparıp aldığı, sahip olduğu tek umut için sürükleniyor koca İstanbul’da… Külkedisinin bile ayakkabısı var. Hem, ışık bir kere düşüyor insanın üstüne. Şebnem İşigüzel, sevilmek ve ayakta kalmak isteyen, isyan eden ve yenilen bir hayatı anlatıyor. İyilik, şimdiki zaman trajedisi. Çürüyen bir diş.

Şebnem İşigüzel

About

Books

Join the club