Sedat Anar

Sokaknâme - Bir Sokak Müzisyeninin Kaleminden

Fatih Çınar

Hakan Yalman

Hali̇l Berktay

İ. Lati̇f Hacınebi̇oğlu

Meti̇n Karabaşoğlu

Ümi̇t Şi̇mşek

Murat Kuru

Mustafa Said İşeri

Şener Boztaş

Taha Burak Toprak

Yılı yarıladık... Mart ayında başlamıştı Açıkdeniz yolculuğumuz. Aylar birbirini takip etti ve 7. sayımıza ulaştık bile. Sayılarımız birbirini izlerken, hayatın içinde en iyiye yolculuğun adım adım gerçekleştiği, ‘ilk yapıp en mükemmel yapma’nın sadece Peygambere has bir mucize olduğu hep aklımızdaydı. Her sayı, bir önceki sayının gerisine düşmemek, en azından aynı seviyeyi korumak ve mümkünse bir adım yukarı çıkmak gibi bir çabamız oldu sürekli. Geriye dönüp baktığımızda, elbette özeleştiri yapıyor, geliştirmemiz gereken alanları görüyoruz. Ama öte yandan şükür de ediyoruz; çünkü her ay gerçekten hayata ve insana değen konulara değinebildik ve sarsıntılı iniş-çıkışlar yaşatmadan sakince ilerleyebildik. Dergimizin içeriği, yazı kadrosu, görsel boyutu ve tasarımı açısından atacağımız adımlar var, farkındayız. Ulaşabildiğimiz okuyucularımızda oluşturduğu heyecanı daha etkin bir tanıtımla daha geniş bir mecraya yayma gibi bir sorumluluğu kuşanmamız gerektiğini de biliyoruz. Bu uğurda, internet sitemiz de daha geniş içeriğe kavuşacak ve daha aktif hale gelecek önümüzdeki aylarda. Yakında, dijital okuyuculuğu tercih edenler ve özellikle Türkiye dışından bize ulaşmakta zorlanan okuyucularımız için, e-dergi formatıyla da ulaşılabilir hale geleceğiz ayrıca. Yol uzun, deniz açık... Beraberce nice sayılara, nice yıllara, nice ufuklara...

Açıkdeniz Dergisi Sayı:7 / Eylül 2022

“Sokakta topladığımız paralarla yaşamaya çalışıyorduk ama sokak müziği bizim için paradan fazlasını ifade ediyordu. Yaşadığımız tüm sıkıntı ve olumsuzluklar bir yana, sokakta müzik yaparken aldığımız keyfi ve hissettiğimiz güzel duyguları yazıya dökebilmem mümkün değil. Sokak müzisyenliği çaresizlik değildir, bir duruştur. Sokakta insanlarla iletişim kurmanızı engelleyen hiçbir şey yoktur. Sokak, insanlarla hemhal olmayı öğretir. (…) Yaşamadığımız hayatın sanatı olmaz...” Sedat Anar’ın Urfa-Halfeti’de çobanlık yaparken cura çalarak başlayan müzisyenlik macerası üniversite öğrencisi olarak geldiği Ankara’da karnını doyurabilmek için sokaklarda darbuka, gitar, cura çalarak, sonra santura geçerek devam ediyor… Santurun peşinde İran’a gidip üstatlarından öğrenerek yol alıyor… “Resmî” konserlere, festivallere albümlere varıyor. Bugün Sedat Anar, ülkenin saygın, usta müzisyenlerinden biri. Ama o, en az konserler kadar, dost meclislerinde, meşklerde ve yine sokakta çalmakta buluyor zevki. Çünkü “Sanatın eliti yoktur,” diyor: “Sanat, her şeyiyle dünyayı daha iyi bir yer kılma çabasıdır.” Santur mızrabına adeta silah muamelesi yapan zabıtalar… Önlerine dökülen bozukluklar… Santur, gitar, bendirle Âşık Veysel türküleri seslendirirken başlarına dikilip “Ölürüm Türkiyem” çalmalarını isteyen bıçkın bir engelli… Türlü çeşit insanlar… Sokak ve müzik kadar canlı ve sürprizli, sıcacık bir sokak ve müzik hikâyesi.

Bir Sokak Müzisyeninin Kaleminden

Sokaknâme

Sedat Anar

About

Books

Join the club