Post Mortem

etkileyici. şu panel; birkaç saattir kafamın içinde dönüyor:

"Ben yaşadım mı, hiç bilmiyorum, benim yaşamım çevrilecek bir sayfadan fazlası asla olmadı, yaşım el­ liye gelirken, elimde mürekkebin kararttığı sayfalar kaldı yalnızca. Yaşamım diye adlandırmaya cüret edemediğim şeyin tek olayı Annem oldu, onun zaferi tamdır ve benim kendimi tin olarak hissetmem için yetecek kadar tenim var. Annem sunak oldu, burası benim kendimi ister istemez bir prensibe sunacağım yer, Annem bu prensibin bu dünyadaki müjdesi ol­ duğunu bilmiyordu: Her kadın kendi içinde bu de­ rin dünyanın imgesini taşır, biz buraya ancak kendi dünyamızı inkar ederek erişebiliriz."