Benjamin Hoff

Pooh'nun Tao'su

Hazal Özlem

“İnsanlar kalabalık hale geldiklerinde sessiz bir umutsuzluk yaşamaya başladılar. O zamandan beri umutsuzluk çok sessiz. Şimdi bu sessizlik bizi sağır ediyor. Bunun bir parçası olmak zorunda değiliz. Boşluktan ağır olmayan bu hayali şeylere tutunmayı bırakıp umutsuzluğumuzu durdurabiliriz. İlk adımı attığımızda gerisi gelecektir.” Bazı kısımlarında Pooh’nun hikayesi ile kitabın anlatmak istediklerini birleştirmeye çalışmanın başarısız olduğunu düşünsem de akan bir kitaptı. İnsana içinde taşıdığını, unuttuğu veya görmezden geldiği bir takım hisleri hatırlatması açısından sevdim. Dön Cem bölümünü bana çok sevdiğim Momo’yu hatırlattığı için sevdim ve tebessümle okudum; “Zaman kazanmak için bu takıntılı durumun asıl problemi; zaman kazanamayacağınızı anlayamamak. Zaman sadece harcanabilir. Zaman sadece harcanabilir. Akıllı bir şekilde ya da aptalca harcayabilirsiniz. Dön Cem’lerin hiç vakti olmadığı için zaman kazanmak için zaman harcamakla çok meşguldürler. Onun her bir parçasını saklayabilmek için tamamını harcarlar.”

Pooh'nun Tao'su

Reviews