Birhan Keskin

Y'ol

bu dünyaya fırlatılmış gibi hissetmem, bundan.* 

hava aldıkça sızlayan bir diş var içimde. 

ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata.*

gitmek mi yitmektir kalmak mı artık bilmiyorum 

yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep* 

ve inançlı, gitmenin bir şeyi değiştirmediğine. 

bir nefeslik can kalsaydı sana liflerdim canımdan diyecekler; çok yüksekti ondaki zindan 

görmeli, eline almalı, sıvazlamalıydın, öğretemeden 

yazgına kanat ol kol ol diyemeden ayrı düştüysem senden. buna yanarım çok, en çok buna yanarım inan. 