Amin Maalouf

Empedoklesin Dostlari

Suat ATAN

Emin baba hep geçmişi yazardı. (İsimlerini neden yabancı dilde yazarız anlamıyorum. Emin Maluf aslında...) Bu kitapta geleceği yazmış. Adada yanlız başına başlayan hikayesi başka bir uygarlıkla karşılaşmaya gidiyor. Bahse girerim, koronanın etkisi var yazarda ama korona bahsi yok. Okurken cidden keyif veren, insanı okyanustaki bilinmeyen bir adada yanlız başına çay içiyorken hayal ettirebilen harika bir eser.

Kitaplarini severek okuduğum Amin Maalouf bu distopik olan ama bir o kadar olası geleceğe goturuyor bizi gecmisten gelen Antik Yunan medeniyeti tohumlarıyla. Keske icerigi daha uzun tutsaydı yazar, ancak vermek istedigi mesajı güzel bir sekilde ulastiriyor insanlığa... 

Boyle bir kitabin Covid yillarina denk gelmesi, Amin Maalouf'un Empedokles'in Dostlarından biri mi acaba düşüncesini de asılıyor beynimize :)

Tahsin Ates

Kitaplarini severek okuduğum Amin Maalouf bu distopik olan ama bir o kadar olası geleceğe goturuyor bizi gecmisten gelen Antik Yunan medeniyeti tohumlarıyla. Keske icerigi daha uzun tutsaydı yazar, ancak vermek istedigi mesajı güzel bir sekilde ulastiriyor insanlığa... 

Boyle bir kitabin Covid yillarina denk gelmesi, Amin Maalouf'un Empedokles'in Dostlarından biri mi acaba düşüncesini de asılıyor beynimize :)

Eylül Görmüş

Bu kitaba amma haksızlık edilmiş ya. Geçen seneden beri hakkında bir dolu olumsuz yorum okudum; hiç katılmıyorum. Bir kere “Maalouf distopya/bilim kurgu denemeseymiş keşke” yorumları garip zira bu ilk denemesi değil, 92’de yazdığı Beatrice’den Sonra Birinci Yüzyıl da var, atlanmasın. Evet tarihi romanlarında başka bir lezzet var şüphesiz ama bu da basbayağı iyi bir roman. Bence bu kitabı yazarın çok sevdiğim denemesi Uygarlıklarımızın Batışı’nın devam kitabı gibi düşünmek ve beraber okumak lazım. Maalouf sanki “durun belki bu şekilde anlamamışsınızdır, ben size derdimi bir de kurguyla anlatayım” demiş ve yazmış Empedokles’in Dostları’nı. Bu kitap distopya diye kategorize ediliyor ama doğru mu emin değilim, zira asla karamsar değil hatta epeyce umutlu bir roman. Uygarlığımıza gelen bir başka medeniyetin insanlarının çözülmez gözüken sorunlarımızı çözüşünü okuyoruz kitapta, bir Deus ex machina hikayesi. Bir bilim kurgu olarak tatmin edici olmayabilir, evet bazı şeyler biraz muğlak bırakılmış, yazar bu diğer medeniyeti ve onların mekaniklerini yeterince detaylandırmamış, bu eleştirilere kısmen katılıyorum ama o muğlaklık anlatmak istediği meseleyi güçlendiriyor bile, çünkü sanki şunu demiş oluyor: “Empedokles’ten gelenler veya başkaları veya bizzat kendimiz; bu yöntemle veya bir başkasıyla, bu gidişatı durdurmak zorundayız; gerisi teferruat.” Maalouf’un dili her zamanki gibi yalın, duru ve şiirli. Onun tabiriyle “zamanaşımına uğramış uygarlığımız”ın gittiği yere dair çok yerinde uyarılar yapan bu akıcı romandan bir temenniyle bitireyim sözlerimi: “Nereden çıktığı belli olmayan bir güç, insanların yetersiz olduklarını ilan etsin ve onları vesayet altına alsın; bombalarına, füzelerine, askeri üslerine, saraylarına, cezaevlerine, silah üreten fabrikalarına, laboratuvarlarına, mezbahalarına el koysun.” Koysun!

Empedoklesin Dostlari

Reviews