ESKİ JAPON EDEBİYATINDA HALK ŞARKILARI JŌDAI KAYŌ

-Bir Edebiyat Sosyolojisi Olarak Oluşumsal Yapısalcı Yöntem ile- Bu kitap, Eski Japon Edebiyatı halk şarkılarını [Jōdai Kayō] ele almaktadır. Japon edebiyatının doğuşundan Nara Dönemi sonuna kadar (785) olan bu şarkıların kökeni sözlü gelenektedir. Toplum yaşamının içindeki ortaklaşa faaliyetlerden doğduğu görülmektedir. Genel olarak toplulukların birlikte yarattığı ya da birlikte yaşattığı ortak eserler olarak görmek olasıdır. Sözlü gelenekten doğan bu şarkılar ağızdan ağza aktarılarak yazı çağına ulaşmış ve sonrasında yazıya aktarılabilmişlerdir. Günümüze ulaşan en eski Japon yazılı kaynaklarında Nara Döneminden itibaren (710 sonrası) bu şarkıların izini sürmek mümkündür. Kitabın ilk kısmında, mevcut kaynaklar taranmış, kadim Japon şarkılar köken, kaynak, biçim, içerik açısından incelenerek şu soruların cevabı verilmiştir. 1) Jōdai Kayō nedir?: 2) Jōdai Kayōnun kökenleri ve gelişimi: Nasıl doğmuştur? Kimler oluşturmuştur? Nasıl gelişmiştir? 3) Jōdai Kayōlar hangi yazılı kaynaklarla günümüze ulaşmıştır? 4) Jōdai Kayōların yapısı: Nasıl yazıya aktarılmıştır? Türleri, içeriği nedir? İkinci kısımda, geniş bir zaman dilimi, farklı şairler [şarkıları söyleyenler] ve hikayelerine odaklanılarak bu şarkılardan 10’u örnek olarak seçilerek oluşumsal yapısalcı yöntemle çözümlenmiştir. Edebiyat eserini, içinde oluştuğu toplumun ürünü olarak gören oluşumsal yapısalcı yöntem aracılığıyla, eser hem edebi yönüyle hem eserde yansıyan idari, sosyal, ekonomik, dini, kültürel düzey açısından incelenerek, bu başlıklarda sonuçlar ortaya konmuştur. Böylece, yazı öncesi Japonyası’nda doğan bu şarkıların ardındaki dünya görüşüne ve şarkıların işlevlerine dair sonuçlara da ulaşılmıştır. Bu sonuçlar, daha önce Kadim Japon Şiiri üzerine yaptığımız inceleme ile karşılaştırılarak, Japon edebiyatının/şiirinin kökenleri ve gelişimine dair de sonuçlar elde edilmiştir. This book addresses “Jōdai Kayō songs” in old Japanese literature, which is pioneer work on this subject in Turkey. It is written by Esin Esen, a scholar of classical Japanese literature, who also has previous works on Man’yōshū and Japanese women’s literature of the Heian- Manyō Period. Jōdai Kayō [ancient songs] appears with the emerge of Japanese literature, which can be dated back to the Jōmon Period, and covers a range of time periods until the end of Nara Period (785). These songs were part of the oral literature during ancient times, and they extended to the written era through oral tradition. It was then when they were recorded in the first Japanese works such as histories or anthologies after 710. These songs were created within social life and/or as a result of activities within society; and were maintained over time through these social interactions. On the basis of the existing literature the first part of the book subject addresses the following questions: 1) What is Jōdai Kayō 2) What are the origins of Jōdai Kayō and its development at that time? How they emerged? Who created them? 3) What are the written sources of Jōdai Kayō? 4) What is the structure of Jōdai Kayō, genres and contents? In the second part of the book, ten ancient songs covering a wide period of time by authors from different social positions are analyzed using the genetic structuralist method. This method understands a literary work as a work of the society in which it is created and analyzes the work from different aspects including literary analysis on the text and political, social, economic, religious, cultural levels, which also led to set forth the worldview and function of the songs. In the last part of the book, the results gathered in this study are set forth and are compared with the author’s previous study on Man’yōshū, which also provides results on the origins and development of Japanese literature and poetry. 本書は、この分野においてトルコ初となる試みであり、「上代歌謡」について取り上げている。本書は、日本古典文学研究者、エシン・エセンによって執筆された。エセンはこれまでに、万葉集、および万葉・平安時代の女流文学に関する著作も執筆している。 日本文学の誕生から奈良時代末期（785年）にまで及ぶこれらの上代歌謡は、口承の伝統に起源を持ち、人々の社会的な共同生活から生まれ出たと考えられている。こうした歌謡は概ね、人々が集団の中で共に創り出した、あるいは共に生かした作品であると言えよう。口承の伝統から生まれた歌謡は、口づてに受け継がれて有史時代に至り、そして書き記すことができるようになった。今日に伝わる最古の日本の文献の中で、奈良時代以降（710年～）に残ったこれらの歌謡の軌跡を辿ることができる。 本書ではまず、既存の文献を吟味し、これまでの研究のもとに、日本のいにしえの歌謡について、その起源、形式、内容の観点から考察しつつ、次の問いに答える。（1）上代歌謡とは？（2）上代歌謡の起源と発展。（3）上代歌謡を今日に伝える文献。（4）上代歌謡の構造、ジャンル、内容。 次に、広範囲な時代に及ぶ、多種多様な社会階層の歌人の歌を十首選び、発生的構造主義論法を用いて分析する。 最後に、文学はそれを取り巻く社会の作品であると捉える発生的構想主義論法を用いつつ、歌謡を、文学的な面、また作品に反映する政治、社会、経済、宗教、文化の視点から吟味し、そうすることで、先史時代の日本で生まれた上代歌謡の背景にある世界観、また社会生活におけるその機能がどんなものであったかという問いの結論に至る。その結果を作者がこれより前に行った万葉集の研究と比較する。こうして、日本の文学／歌の起源と発展についての結論も導き出す。