Fleur Jaeggy

XXin Erkek Kardesiyim

Irem

Kitabın da öykülerin de kısalığına rağmen oldukça dikkat isteyen bir okuma.
Çünkü yazar sizi rahatsız etmeye kararlı. Kitap genel olarak melankoli, kayıp, psikolojik sıkıntılar, güvensizlik, insanların arasında aşılamayan mesafeler ve çaresizlik gibi yaşamın karanlık yönlerine odaklanmış durumda. Bunun üstüne yazım tarzında da okuru huzursuz etme düsturuna sonuna kadar sadık kalarak kimi yerde kısa, durağan zaman zaman da “rahatsız edici bir sessizlik” anının ortasında kalmışsınız gibi hissettiren ve hikayenin orta yerinde anlatıcının habersizce değiştiği bir dil tercihi var. Kitaptaki öykülerde gelenekselin ve normalin çok dışında anne, aile bağı ya da insan örnekleri bulunuyor. Gerçekten çok farklı ve zaman zaman anlayamayıp başa dönmenizi gerektiren, sarsıcı bir öykü seçkisi. Asla “herkesin sevebileceği öyküler, mutlaka okuyun” diyemem. Benim ise en çok etkilendiğim öyküler; kitaba adını veren ve kitabın en uzun öyküsü olan XX’in Erkek Kardeşiyim, Büyük Kafes, Kedi ve Ziyaretçi oldu.

“Kedinin bakışını neden başka bir yöne çevirdiğini bilemiyoruz. O biliyor. Kim bilir, belki de bu Übersprung bir delectatiomorosa’dır. Kurbanla olan bağın melankolik kopuşudur. Übersprung. Bu sözcük bizleri de ilgilendirir. Başka yöne dönmektir, başka şeye geçmektir, oradan koptuğunu gösteren harekettir, tıpkı bir veda gibi. Konudan kopuş, bir sözcükten kaçış ama aynı anda tekrar sözcük arayışı içine girme, sonra onları tekrar yok etme: Bütün bunlar yazı yazmanın zihinsel yöntemleri.”

“Ailecek bir şöminede çıra gibi yandığımızı bile fark edemiyorsak bunun tek açıklaması bedenimizin bizi terk etmiş olmasıdır; belki de ruh olmuşuzdur, kendimiz olmaktan ne zaman vazgeçtip başka bir şey olduğumuz belli değildir. Bilmediğimiz bir şeye dönüştük..”

XXin Erkek Kardesiyim

Reviews