Reviews

Dune serisinin son kitabı ve çok güzel bitiyor. Başlarda biraz sarıp ortalarda sıksa da sonlara doğru kopuşlar başlıyor. Çok fazla taktiksel laf oyunu ve entrika var ama tam anlamı ile şahane.



Highlights

Özgürlüğü ararsan arzularının esiri olursun. Disiplinli olursan özgürlüğü bulursun.
Disiplin, özgürlüğü getirir.

Madem nefret ediyorsun, daha iyisini yap. Nefretini rehber olarak kullan; tam olarak ihtiyacın olan şeye odaklan.

Tüm insanlarda doğuştan gelen bir hastalık vardır, mantığın ısrarcı ve debilleştirici düşmanı olan bu hastalığım adi kendini kandirmaktır. Olası dünyaların en iyi ve en kötülerine dramatik bir yön verir. Bildiğimiz kadarıyla bu hastalığa karşı doğal bağışıklık yoktur. Sürekli tetikte olmak gerekir.

"Bazen kendimi cahil hissettiriyorsunuz, Başrahibe Ana."
"Harika! Bilgeliğin başlangıcıdır bu. Cehaletin çeşitli türleri vardır, Streggi. En kötüsü kendi arzularının peşinden, onların incelemeden gitmendir. Bazen bunu bilinçsizce yaparız. Duyarlılığını keskinleştir. Bilinçsizce yaptiklarının farkına var. Hep şunu sor kendine: öyle yapmakla ne kazanmaya çalışI- yordum?"
Cahilliğimizin farkında olmak kadar eylemlerimizin de farkında olmalıyız.

Bellekteki yadigârlar sadece böyle olmalıdır. Eskiden yaşadığımız hazları hatırlamak için arada sırada alıp okşadığımız şeyler. Hiçbir haz kalıcı olamaz. Hepsi geçicidir. "Bu da geçecek" laf canlı evrenimizdeki her şey için geçerlidir.
Zaman her şeyin üzerini örter. Zaman bir sis bulutu gibi evreni kendi hızında kaplıyor.

En iyi sanat eserleri hayati inandiricı şekilde taklit eder. Bir rüyayı bile taklit etseler yaşama dair bir rüya olmaldır bu. Yoksa bağlantı kurabileceğimiz bir yer olmaz. Elimizdeki fişler prize uymaz.

Bütün devletler sürekli yinelenen bir sorundan mustariptir: Güç ruh hastası insanlari çeker. Mesele gücün insanlar yozlaştırması değil, yozlaşabilecek insanları mıknatıs gibi çekmesidir. Böyleleri şiddet yoluyla sarhoş olma eğilimindedir, ki bu duruma çabucak bağımlı olurlar.
Mutlak güç, güçsüzleri esiri olarak alır.

Sadece gözlemci olmakla yetinirsen kendi hayatınn daima iskalarsın. Hedef şöyle ifade edilebilir: Olabildiğince iyi yaşa. Hayat bir oyundur; kurallarını öğrenmek istiyorsan içine dalip oyunu sonuna kadar oynamalisin. Yoksa sürekli değişen bu oyun karşısında saşırıp bocalarsın. Oyuna katilmayanlar sızlanır ve daimi şanssızlıklarından yakınır genellikle. Şanslı olmanın biraz da kendi ellerinde olduğunu görmeyi reddederler. -DARWI ODRADE
Hayatımız bizim elimizde.

Lucilla bu düşüncenin kendisini zayıflattiğını hissetti. Insan tek bir şeye fazla odaklanırsa diğer yetilerinde körelme olurdu. Yaptiğımız şeye dönüşürüz.

Ağaçlar sonlarının yaklaştığını sezebilir demişti Odrade. Canlılar tehdit altındayken daha çok ürer.
Hayata tutunma iç güdüsü.