Balans van het armoedebeleid vijfde jaarrapport armoede en sociale uitsluiting

De Nederlandse overheid voert sedert enkele jaren een armoedebeleid om de positie van arme individuen en huishoudens te verbeteren. Het armoedebeleid steunt op twee belangrijke pijlers. Enerzijds poogt de overheid om via landelijke inkomensmaatregelen en lokaal armoedebeleid de financiële positie van de sociale minima te verbeteren. Anderzijds wordt geprobeerd om de maatschappelijke participatie van armen te bevorderen. Armoede is immers niet alleen een kwestie van geld, maar komt ook tot uitdrukking in het buitengesloten raken van mensen van maatschappelijke deelname. Daarom wordt geprobeerd om arme mensen weer aan het werk te krijgen of alternatieve activiteiten te ontwikkelen die mensen met een uitkering kunnen verrichten. In Balans van het armoedebeleid - Vijfde jaarrapport armoede en sociale uitsluiting wordt nagegaan welke effecten het armoedebeleid van de afgelopen jaren heeft gesorteerd. Is de armoede in ons land de afgelopen jaren daadwerkelijk verminderd? Zijn de sociale minima er financieel op vooruit gegaan? Is betaald werk werkelijk een oplossing voor armoede? Is de Nederlandse overheid er in geslaagd sociale uitsluiting te vermijden en mensen een zinvol bestaan te bieden? Of heeft het armoedebeleid van de afgelopen jaren juist een 'armoedeval' gecreëerd waaruit men moeilijk kan ontsnappen? Naast de effecten van het armoedebeleid worden in dit boek ook de resultaten gepresenteerd van een intensief onderzoek onder arme huishoudens in Amsterdam en Rotterdam. In diverse hoofdstukken wordt ingegaan op het vraagstuk van sociale uitsluiting in relatie tot verschillende etnische groepen, op de betekenis van informele bestaansstrategieën voor arme huishoudens, op het belang van ondersteunende sociale netwerken voor eenoudergezinnen en op de maatschappelijke positie van jongeren die onder de armoedegrens leven.