Joseph Lloyd Carr

Tasrada Bir Ay

Ender Ahmet Yurt

Başladıktan bir süre sonra olay akışları çok yavaş olduğu için ara vermiştim. Tekrar elime alıp, kaldığım yerden devam edince ve biraz da kitabın içine girince kendimi 1920'nin İngiltere'sinde buldum. Bay Birkin'in gibi düşünmeye ve onun gibi hissetmeye başladım. Özellikle taşra yaşamanı ve standartlarına alışma ya da red etme çabası artı tüm bunların yanında belki de karşılıksız aşkı. Hepsi gayet güzeldi.

Irem

“...ihtiyacım olan şey bu diye düşündüm: yeni bir başlangıç.
Savaş zayiatından ibaret olmayacaktım artık. 
Eh, nihayetinde umuttur bizi yaşatan.”


1920 yılının yazında, bir kilisedeki duvar resimlerini yeniden gün yüzüne çıkarmak için kuzey İngiltere’deki izole bir köye giden Tom Birkin’in burada geçirdiği bir ayın öyküsü. Ancak her ne kadar kısa bir dönemin olaylarını anlatsa da aslında kitap çok daha geniş bir zaman aralığına yayılıyor. Zira anlatıcımız aslında ömrünün son demlerine gelmişken, savaşın yıkımından sonra gittiği ve yeniden umudu, arkadaşlığı ve aşkı bulduğu bir dönemi pişmanlık ve özlemle hatırlıyor. 140 sayfadaki görüntüler ve duygular o kadar etkileyici bir şekilde aktarılmış ki, bunları canlı bir şekilde hissedebiliyorsunuz. Eğer olay odaklı kitapları seviyorsanız çok hoşunuza gitmeyebilir. Çünkü daha çok pitoresk roman diyebileceğimiz, melankolik bir atmosferde, hikayenin yavaş inşa edildiği ve karakterlerin hayatlarının bir kademe geride kaldığı, bütün parçaların direkt önünüze konulmadığı kitaplardan. Sakin ama etkileyici bir hikaye, severek okudum.

“Ne kadar istesek de boşuna; bir zamanlar sonsuza dek bizimmiş gibi görünen, elimizden kayıp gitti çoktan. Her şeyin ama her şeyin görünme biçimi; tarlaların ortasında yapayalnız duran kilise, çan kulesinde yere serilen yatak, anımsanan bir ses, bir elin dokunuşu, sevgi dolu bir yüz. Hepsi yitip gitti ve sana düşen tek şey acının dinmesini beklemek.”

Tasrada Bir Ay

Reviews