Octave Mirbeau

Bir Sinir Hastasının 21 Günü

Irem

“Benim, yani Clara Fistule’ün, bir erkeğin hayvanlıklarının ve bir kadının hoppa yaltaklanmalarının tohumu olduğu düşüncesine hiç alışamadım… Dahası, medeni kanunun ‘ailem’ olduğunu söylediği bu iki yaratığı hiç kabul etmedim.”

     Kitap, Georges Vasseur’un bir doktor tavsiyesi ile gittiği Pireneler’deki sağlık merkezinde karşılaştığı arkadaşlarına dair gözlemleri ve hikayelerinden oluşuyor. Her ne kadar dağların ovaların ortasına sağlıklı olmak için gönderilmiş olsa da, anlatıcımız için dağlar, diğer insanlarda görülen o büyülü etkiyi yaratmıyor. Aksine dağların yarattığı boğuculuk onu tamamen çevresini gözlemlemeye ve hikayeler anlatmaya yönlendiriyor. Bu noktada biraz Decameron çağrışımı yapıyor ama daha karanlık bir modeli ortaya çıkıyor. Kitap, roman kategorisinde sayılsa da aslında yazarın daha önceden gazetelerde yayınladığı öykülerinin birbirine bağlanmasıyla oluşturulmuş. 19.yüzyılda özellikle Fransa’da görülen yüzyıl sonu yozlaşmaya dair, sinizm ve karamsarlık yüklü eleştirilere oldukça iyi bir örnek. Bir kaplıca şehrine Fransa’nın önemli, bakan, general, bürokrat yahut din adamı gibi isimlerini bir araya getirip salt bir kötülükle, her türden ahlaksızlık ve etik dışı hareketleriyle yüzleştiyor. Kitapta gerçekler daha çok grotesk sembollerle karikatürize edilerek eleştiriliyor buna karşın, ilk bölümlerde ironik bir şekilde eğlenceli bir metin okuyorsunuz. Ancak ilerledikçe insanın kötülüğü ve dehşeti artmaya, yazarın döneme dair karamsarlığı yükselmeye başlıyor. Sosyal ve politik açıdan rahatsız edici bütün bu tarihi öyle alaycı bir dil ile anlatıyor ki okumaktan büyük bir keyif alıyorsunuz. Benim Octave Mirbeau ‘dan okuduğum ilk kitaptı ve çok beğendim.

Bir Sinir Hastasının 21 Günü

Reviews