Polly Samson

Hayalperestler Tiyatrosu

Hydra değil ama Midilli - bu kitabı bir Yunan adasında okumak istiyordum, mümkün oldu, çok mesudum. Öncelikle yazar Polly Samson, David Gilmour'un eşiymiş, ben de bu ismi nereden biliyorum diye düşünüyorum başından beri! Dahası, birkaç sene evvel izlerken zevkten delirdiğim David Gilmour'un Leonard Cohen'in Who By Fire'ını yorumlaması hadisesi de meğerse bu kitabın tanıtımı çerçevesinde gerçekleşmiş! Resmen tüm parçalar yerine oturdu ya.

Neyse, kitaba geleyim: kitabımız; Leonard Cohen ve Marianne Ihlen'in Hydra adasında tanıştıkları 1960 yazında geçiyor. Kitapta o dönem orada olan kimi gerçek kişilerin yanısıra bazı kurgu karakterler de var, anlatıcımız Erica da onlardan biri. Gerçek insanların hikayelerine eklediği kurgu öykülerle bir roman devşirmiş Polly Samson. Ben böyle şeyleri seviyorum, bence gayet de güzel harmanlamış yazar kurgu ile gerçeği. Anlatıcımız Erica'nın hem Cohen'in hem Marianne'in ölümlerinin ardından o yazı ve yaşadıklarını hatırlamasını ve aktarmasını dinliyoruz.

Cohen, Marianne ve Marianne'in eşi Axel başta olmak üzere adada o dönem bulunan sanatçılar topluluğunun dinamikleri üzerinden kadın-erkek arasındaki çatışmalar, toplumsal cinsiyet, monogami, sanatçının ilhamla ve ilham perisiyle çıkmazları gibi meselelere dair şeyler söylüyor Polly Samson. Fonda olanca sihriyle canım Hydra adası olduğu için elbette anlattığı şeyler çok büyülü oluveriyor. 

Açıkçası bence bu nefis fikir daha iyi uygulamaya geçebilir ve ortaya daha edebi bir eser çıkarılabilirdi ama konusu ve karakterleri itibariyle beni vurup geçtiği için yine de sevdim. 

Fakat: epeydir okuduğum en kötü çeviriydi maalesef, belki de ondan yeterince edebi bulamadım. Keşke İngilizce orijinalinden okusaydım dedim, eminim ki çok daha fazla keyif alırdım. Cümlenin ortasında değişen zaman kipleri, öznesi farklı yüklemler, garip kelime seçimleri... Çevirmen emeğini çok değerli buluyorum ve mümkün olduğunca eleştirmemeye gayret ediyorum ama bu artık susabileceğim gibi bir durum değil. Çeviri kötü, editör yok gibi, son okuma ise hiç yapılmamış besbelli. Umarım yayınevi kitabı yeniden elden geçirir, bu şekliyle gerçek bir keyif vermekten çok uzak, maalesef.

Eylül Görmüş

Hydra değil ama Midilli - bu kitabı bir Yunan adasında okumak istiyordum, mümkün oldu, çok mesudum. Öncelikle yazar Polly Samson, David Gilmour'un eşiymiş, ben de bu ismi nereden biliyorum diye düşünüyorum başından beri! Dahası, birkaç sene evvel izlerken zevkten delirdiğim David Gilmour'un Leonard Cohen'in Who By Fire'ını yorumlaması hadisesi de meğerse bu kitabın tanıtımı çerçevesinde gerçekleşmiş! Resmen tüm parçalar yerine oturdu ya.

Neyse, kitaba geleyim: kitabımız; Leonard Cohen ve Marianne Ihlen'in Hydra adasında tanıştıkları 1960 yazında geçiyor. Kitapta o dönem orada olan kimi gerçek kişilerin yanısıra bazı kurgu karakterler de var, anlatıcımız Erica da onlardan biri. Gerçek insanların hikayelerine eklediği kurgu öykülerle bir roman devşirmiş Polly Samson. Ben böyle şeyleri seviyorum, bence gayet de güzel harmanlamış yazar kurgu ile gerçeği. Anlatıcımız Erica'nın hem Cohen'in hem Marianne'in ölümlerinin ardından o yazı ve yaşadıklarını hatırlamasını ve aktarmasını dinliyoruz.

Cohen, Marianne ve Marianne'in eşi Axel başta olmak üzere adada o dönem bulunan sanatçılar topluluğunun dinamikleri üzerinden kadın-erkek arasındaki çatışmalar, toplumsal cinsiyet, monogami, sanatçının ilhamla ve ilham perisiyle çıkmazları gibi meselelere dair şeyler söylüyor Polly Samson. Fonda olanca sihriyle canım Hydra adası olduğu için elbette anlattığı şeyler çok büyülü oluveriyor. 

Açıkçası bence bu nefis fikir daha iyi uygulamaya geçebilir ve ortaya daha edebi bir eser çıkarılabilirdi ama konusu ve karakterleri itibariyle beni vurup geçtiği için yine de sevdim. 

Fakat: epeydir okuduğum en kötü çeviriydi maalesef, belki de ondan yeterince edebi bulamadım. Keşke İngilizce orijinalinden okusaydım dedim, eminim ki çok daha fazla keyif alırdım. Cümlenin ortasında değişen zaman kipleri, öznesi farklı yüklemler, garip kelime seçimleri... Çevirmen emeğini çok değerli buluyorum ve mümkün olduğunca eleştirmemeye gayret ediyorum ama bu artık susabileceğim gibi bir durum değil. Çeviri kötü, editör yok gibi, son okuma ise hiç yapılmamış besbelli. Umarım yayınevi kitabı yeniden elden geçirir, bu şekliyle gerçek bir keyif vermekten çok uzak, maalesef.

Hayalperestler Tiyatrosu

Reviews