Reviews
Çok güzel kitap ama çok. Geçenlerde ben Fuentes övünce bir arkadaşım “ben hiç Fuentes okumadım, ben Gary’ciyim ve dostumun düşmanı düşmanımdırcıyım galiba” demiş ve beni çok güldürmüştü, şimdi de diyor ki vicdan azabıyla Fuentes’in üstüne hemen Gary okumuşum, kim bilir, belki de haklıdır. Ama yani Jean Seberg’in kafası karışmış diye ben tercih yapmak zorunda olmamalıyım, bu adamların her ikisine de bayılıyorum gerçekten. Bu da beklenmedik şekilde en sevdiğim Gary’lerden biri oluverdi. Gary her zamanki gibi muzip ve o muzip anlatının içinde insanın içine içine işleyen acayip nefis cümleler ve tespitler var. 60’ında aşık olmuş bir adamın öyküsünü okuyoruz; kendisinin cinsel çöküşünü Avrupa’nın petrol kriziyle gelen çöküşüyle paralel deneyimliyor kahramanımız; nefis. Mikro öyküyü makro anlatıya öyle bir yedirmiş ki yazar, hayranlıkla okudum. Hararetle tavsiye ederim. “İnsan, bilinçaltının karanlıklarında elini kolunu sallaya sallaya dolaşabilseydi bilinçaltı diye bir şey olmazdı.”
