Tonke Dragt

Vijf jongelingen moeten, voordat ze tot ridder geslagen worden, de nacht biddend en wakend doorbrengen. Eén van hen hoort een noodkreet van buiten en gaat op onderzoek uit. Met deze daad bewijst hij pas een echte ridder te zijn. Vanaf ca. 10 jaar.

De brief voor de koning

EEN JONGE HELD EEN GEHEIME OPDRACHT EEN ONGELOOFLIJK AVONTUUR Tiuri is bijna ridder. Nog één nacht scheidt hem van de ridderslag. Deze laatste nacht moet hij in afzondering en absolute stilte doorbrengen. Juist dan klinkt er een schreeuw om hulp. Als Tiuri antwoordt, wordt hij geen ridder. Maar het gaat om leven en dood... Tiuri opent de deur. De nachtelijke bezoeker stelt hem een vraag die zijn leven zal veranderen. Hij moet een geheime brief bezorgen aan de koning aan de andere kant van de bergen – een brief die het lot van het hele koninkrijk zal bepalen. Tiuri moet alles achterlaten: zijn thuis, zijn dromen – voor een opdracht die hem zijn leven kan kosten. De brief voor de koning is verschenen in 30 talen. Het is het eerste Nederlandstalige boek dat is verfilmd door Netflix. De brief voor de koning werd bekroond met de Prijs voor het Beste Kinderboek van het Jaar 1963, en met de Griffel der Griffels 1955–2004. In 1976 werd aan Tonke Dragt de Staatsprijs voor Jeugdliteratuur toegekend. Internationale pers over De brief voor de koning: ‘Briljant, buitengewoon.’ – The Times ‘Prachtig geconstrueerd, aangrijpend, betoverend en levensecht.’ – The Guardian ‘Een echte pageturner.’ – The Sunday TimesM ‘Een verhaal dat je hart sneller laat kloppen... pakt je in vanaf de eerste pagina.’ – Metro Inclusief een persoonlijke brief van Tonke Dragt aan haar lezers. Tonke Dragt werd geboren in 1930 in Indonesië. Toen ze twaalf was, brak er oorlog uit en moest haar familie naar een kamp. Daar schreef ze haar eerste verhalen, in het zand en op gevonden en gestolen papier. Na de oorlog verhuisde Dragt met haar familie naar Nederland. Ze werd tekenlerares op een middelbare school. Tijdens het tekenen vertelde ze haar leerlingen verhalen. ‘Ik vroeg mijn leerlingen wat zij zouden doen als er onverwacht op de deur werd geklopt en gefluisterd: “Doe open.” Zo begon het verhaal van schildknaap Tiuri. Niet alleen mijn leerlingen voelden het. Ook ik wist bijna zeker dat dit begin veel mogelijkheden in zich had, misschien zelfs kon groeien tot een heel boek... Waarom zou je je leven wagen voor een brief waarvan je de inhoud niet kent?

I was near to happy tears at this point. I'm so proud of Tiuri.

Marshie

'Je hebt niet de ridderslag ontvangen, maar je hebt getoond dat je een ridder bént. Je hebt jezelf geridderd, Tiuri, en als ik jou met een zwaard op je nek sla, zul je daardoor niet méér ridder wor- den dan je nu al bent!' 

I love this. It comes back. In the beginning he believes in his trustworthy friend, and now it comes back. Tiuri isn't only trustworthy out of his own, he also knows what it's like to have a trustworthy friend.

'Je bent ver weg geweest, is het niet?' zei Arman tenslotte. 'Ik zag je wegsluipen, die nacht.' Hij zweeg.

'Waarom deed je dat?' vroeg Jioesipu. '... 't Was nogal dwaas van je, dat te doen.'

'Hij zal het heus niet zómaar gedaan hebben,' zei Arman een beetje boos.

Tiuri glimlachte weer. Arman was altijd zijn vriend geweest.

He wanted to be a knight, but not anymore; he found the truth!

'Je hoeft geen schild en zwaard te dragen om ridder te zijn.'

'Dat is het!' sprak hij tot zichzelf. 'Het doet er niet toe of ik ridder ben of niet. Ik ben Tiuri en ik kan altijd wat goeds doen.'

Koning Dagonaut knikte. 'Juist zo,' zei hij. 'Je zou hetzelfde doen, al weet je wat de gevolgen ervan zouden zijn. En die gevolgen zul je moeten aanvaarden.'

Ik had bij hen kunnen zijn, dacht Tiuri. ... Maar hij wist dat hij niet wenste dat het anders zou zijn dan het nu was. Hij zou zijn ervaringen niet willen missen.

'... maar dat geloof ik niet, dat er geen geheimen meer zijn.'

'Ik doe ook wat ik zeg,' glimlachte Tiuri.

This promise keeping is what carries Tiuri through the book, and it's beautiful to see how it comes back here.

... maar op een ogenblik, toen de Stad van Dagonaut al dichtbij was, herinnerde hij zich plotseling iets. Een belofte die hij had gedaan! Een belofte aan Marius, de Dwaas van de Boshut...

'Goedenavond, eerwaarde broeder,' zei de wachter die hem opendeed. Bent u erg nat?"

Precies als de vorige keer! dacht Tiuri. En het is dezelfde wachter ook.

'Er zal altijd iets zijn dat je mist, of je nu weggaat of hier blijft. Je moet steeds afscheid nemen, je hele leven door.'

Would have been a good opportunity to link this back to those flowers we saw earlier in the mountains - but ey its imperfections are part of its charm.

Maar zelfs dan, dacht hij even later, zullen er weer nieuwe bloemen komen om hun taak over te nemen. Dat waren wonderlijke gedachten, die hij nooit eerder had gehad.

This is exactly why he deserves all the screentime. 

Niet alleen omdat hij verstandig en opgewekt is, maar ook omdat hij de ridders ervoor zal behoeden dat ze ooit verwaand worden.

Goodness this character deserves every letter of space he gets in this book.

'Als u maar onthoudt dat u, als u tegen het kwaad vecht, zelf nog niet goed bent! Goed en kwaad zijn elkanders vijanden, maar ze kunnen dicht bij elkaar liggen.'

'Samen zullen wij strijden als dat nodig is. Wie is daar niet toe bereid?'

Toen trokken alle ridders hun zwaarden, zodat de zaal plot- seling leek op een woud van glinsterende klingen. En ze juichten hun koning toe.

Thema volbracht: "ridder" is maar een titel, het gaat om je hart.

"Je hoeft geen zwaard en schild te dragen om een ridder te zijn."

Hij is slecht, van Eviellan, en ziet rechtvaardigheid als een zwakheid. 

'Ik ben sterker dan jullie. Jullie hebben medelijden met een arme oude bedelaar, en dat is zwakheid! Bah!' Hij spuwde op de grond.

de brief zelf was voor hem niet eens het belangrijkste, maar dat hij zijn belofte aan ridder Edwinem had gehouden.

Ahhhh I can't get enough of the NPCs. They need more screentime really. All heroes.

... op een wit paard dat bijna te vurig leek voor een ruiter... hij vloog erop over de brug als een stormwind, blootshoofds, een wit schild aan zijn arm en zijn mantel als een regenboog achter hem aan wuivend.

"Zijn wapperend haar is rood als de zon in het westen, zijn ogen zijn blauw als de zee," zei een onverwachte stem achter hen.

... en de zon moge schijnen opje witte schild.

Toen wist hij dat het niet om de regenboog zelf ging, maar om het 

Shows he's already become grown up, already had his arc (though still needs resolve), passed his test.

Het kwam hem voor, dat hij veranderd was – niet alleen dat hij magerder was geworden en wat verweerd van gezicht, maar zijn ogen keken hem anders aan... ernstiger?

But also. This DARLING character who sets himself over discomfort for the sake of his friend, his promise, and his own dreams... 

'Hoe vind je dat ik eruit zie? Lijk ik niet een beetje op een schildknaap?' 

Melancholic characters have a special place in my heart.✨

Hij had donkere ogen, die eerder weemoedig waren dan streng.

'Je moet bereid zijn te betalen voor iets dat je graag wilt,' zei hij.

This may or may not have been inspiration for one of my characters. 😆🤭

... Een lage, klankvolle stem was het, een stem waar je naar moest luisteren, of je wilde of niet.

De brief voor de koning is one of my all time favourite stories since childhood. It's timeless, enjoyably for all ages, and simple but surprisingly powerful.

Its contrasting themes, "good vs evil", are captured in a simple yet intriguing plot and charming world, and the way they're portrayed in the characters creates a powerful sense of morality.

There are so many moments, quotes, and characters I hold dear to my heart from this book, more than I had accounted for when I started rereading and for the first time annotating it. Dragt has a way of creating the most memorable and loveable NPCs, to the point I argue they deserve more screen time.

The only reason I don't give my favourite book 5 stars is for the prose - which is simple, but part of its charm. I read this book as a writer and still enjoyed it despite the lacking prose, because it reflects the simplicity of the story, world, and themes. 

I highly recommend reading De brief voor de koning - in English or Dutch. It's a loveable classic with a homely charm to it - a unique quality in the current book market. I couldn't imagine a world without Tonke Dragt's writing - nor a book as precious to me as this.

De brief voor de koning is one of my all time favourite stories since childhood. It's timeless, enjoyably for all ages, and simple but surprisingly powerful.

Its contrasting themes, "good vs evil", are captured in a simple yet intriguing plot and charming world, and the way they're portrayed in the characters creates a powerful sense of morality.

There are so many moments, quotes, and characters I hold dear to my heart from this book, more than I had accounted for when I started rereading and for the first time annotating it. Dragt has a way of creating the most memorable and loveable NPCs, to the point I argue they deserve more screen time.

The only reason I don't give my favourite book 5 stars is for the prose - which is simple, but part of its charm. I read this book as a writer and still enjoyed it despite the lacking prose, because it reflects the simplicity of the story, world, and themes. 

I highly recommend reading De brief voor de koning - in English or Dutch. It's a loveable classic with a homely charm to it - a unique quality in the current book market. I couldn't imagine a world without Tonke Dragt's writing - nor a book as precious to me as this.

De brief voor de koning

Reviews

Highlights