Vigdis Hjorth

Postane Günlükleri

tugba karademir 

Sırtımda tutukluk, yatak odasından dışarı atılan adımlar, tuvalete inen şırıltı ve su, aynada kendi yüzüm, alnıma kazınmış gülünç endişelerim. Duş ve saçımda şampuan, bacaklarmın arasında, kollarımın altında sabun, her gün. Giyinmek, giydiklerini kendine yakıştıramamak. Dolabın içindekiler keşke başka şeyler olsaydı demek, şaşırmayı istemek, şaşırmamak ve yine de en güzel kıyafeti eskitmemek için giymeyi ertelemek. En güzelini daha iyi bir zamana saklamak. Başka bir sefere. En pahalı iç çamaşırlarım asla gelmeyecek bir gün için saklanıyor, gelmeyeceğini bildiğim bir gün için, hatta geleceğini hiç ummadığım bir gün için, yine de asla gelmeyecek olan bir geleceği, bildiğimiz dünyanın yok olacağı bir geleceği bekliyorum. Sonra sabah oldu, hayalimde gördüklerimi, görürken neredeyse yaşadıklarımı bir bir yaptım. Böylelikle günü daha yaşamadan yaşayabilir, daha yorulmadan yorulabilirdim, her şey olup bitmeden önce, olan bitene bir anlam veremedim, kendimden kopmuş haldeydim.

Postane Günlükleri

Reviews

Highlights