Zygmunt Miłoszewski

When state proscutor Teodor Szacki investigates a murder in a Warsaw monastery, he encounters a flirtatious young journalist, an eccentric psychiatrist, and a paranoid historian in his seach that connects to another murder committed before the fall of Communism.

Entanglement

Jak zawsze

Tereza Pogodová

HOST Vydavatelství

Zrnko pravdy

Kwestia ceny

Princess Filomena is desperate to leave the family castle (which she, according to ancient law can only do at the age of 11 years, 11 months and 11 days). Magically, she comes to an underground palace in Snake Mountains. What awaits her there?

Góry Żmijowe

Nowy, długo oczekiwany kryminał z Teodorem Szackim! Jest wiosna 2009 roku, prokurator nie pracuje już w Warszawie, pożegnał się z przeszłością i karierą, by przenieść się do Sandomierza. Tu zaczyna „nowe wspaniałe życie", ale dość szybko spotyka go rozczarowanie. W obcej i nieprzyjaznej rzeczywistości rozgoryczony Szacki prowadzi śledztwo w sprawie dziwacznego morderstwa, którego ofiara to sandomierska działaczka społeczna, kobieta szanowana i ceniona, o nieskazitelnej reputacji. Dochodzenie napotyka piętrzące się przeszkody i ścianę milczenia, a jednocześnie towarzyszy mu gorączka medialna. Ważnym kontekstem staje się bolesny splot relacji polsko-żydowskich oraz historia, która wydarzyła się przeszło sześćdziesiąt lat wcześniej... Prokurator Teodor Szacki nie był człowiekiem wierzącym. Nie wierzył w Boga, przeznaczenie, miłość od pierwszego wejrzenia, seks na pożegnanie, promocje, mechaników samochodowych oraz istnienie rzeczy dobrych i tanich. Przede wszystkim jednak nie wierzył, że utknął na dobre w tej pieprzonej, przereklamowanej dziurze. Nie wierzył, że z gwiazdy stołecznej prokuratury stał się popychadłem w powiatowym miasteczku. Nie wierzył, że jego rodzina to odległa przeszłość, a jedyne, co dostał w zamian, to nudne fizjologiczne romanse i związek, który dawno przestał się mieścić na skali „niemożliwych i niespełnialnych". Nie wierzył, że to właśnie jemu trafiło się śledztwo, z którego powodu albo pójdzie do piachu, albo będzie musiał emigrować na Vanuatu. No i nie wierzył, że są miejsca, w których nie myje się codziennie ekspresu do kawy. Ze wstrętem odsunął od siebie filiżankę, wstał, nie odpowiedział na małomiasteczkowo szczere „do widzenia" barmanki i wyszedł na zalany słońcem rynek. Autor o swoim bohaterze

Ziarno prawdy

„Bezcenny” to powieść sensacyjna, której akcja toczy się w XXI wieku. Zofia Lorentz, historyk sztuki i urzędniczka państwowa, zajmująca się odzyskiwaniem dzieł sztuki utraconych przez Polskę, otrzymuje niecodzienną propozycję: ma zorganizować... kradzież najcenniejszego obrazu, który zaginął w czasie II wojny światowej, a teraz został zlokalizowany. Chodzi oczywiście o „Młodzieńca” Rafaela. Ekipę Zofii tworzą: cyniczny marszand, złodziejka dzieł sztuki oraz funkcjonariusz tajnych służb. Fabuła rozgrywa się w Polsce, USA, Szwecji, Chorwacji i na Ukrainie. Próba kradzieży Rafaela spełza na niczym, a czworo bohaterów pakuje się w niebywałe kłopoty i grozi im śmierć. Ich ucieczce towarzyszy śledztwo w sprawie zaginionej kolekcji malarstwa z XIX wieku, a tajemnica Rafaela zagadkowo wiąże się z wielkim sekretem światowego supermocarstwa. Które zrobi wszystko, by prawda nie ujrzała światła dziennego! Złodzieje dzieł sztuki, zawodowy morderca i największa tajemnica XX wieku! To, na co patrzyła Zofia Lorentz, bez wątpienia było współczesnym zdjęciem. Po pierwsze, znała wszystkie archiwalne, po drugie, jakość techniczna była obezwładniająca, po trzecie, na jedynym zdjęciu przedstawiającym plan ogólny Młodzieniec Rafaela był oflankowany przez kawałek jakiejś fotografii z jednej i kawałek dużego telewizora LCD z drugiej strony. – Jakieś pytania? – Premier nie mógł chyba znieść jej milczenia, wszyscy widać oczekiwali jakiejś babskiej, emocjonalnej reakcji, z okrzykami i omdleniem. – Dwa. Sprawdziliście? – Zerknęła na ludzi ze stopniami wojskowymi. – W dwóch laboratoriach kryminalistycznych, niezależnie od siebie – potwierdził Gajzler. – Eksperci byli zgodni, że są to zdjęcia tego samego obrazu, który sfotografowano przed wojną. Nie ma żadnej szansy, żeby to była kopia, nie mówiąc już o kopii wykonanej ze zdjęć. To ten sam obraz. Lorentz zabębniła paznokciami o blat stołu. Tandeta z płyty meblowej. – A drugie? – znowu premier nie wytrzymał. – Co za szmondak powiesił Rafaela obok ...telewizora? Premier westchnął i odchylił się na fotelu. Reszta patrzyła na niego z oczekiwaniem.

Bezcenny

Nagroda Wielkiego Kalibru dla najlepszej polskiej powieści kryminalnej i sensacyjnej roku 2007 Teodora Szackiego, warszawskiego prokuratora, łatwo rozpoznać na miejscu zbrodni. Wysoki, szczupły, w zbyt dobrym jak na urzędnika garniturze, o młodej twarzy, z którą kontrastują zupełnie siwe włosy. Stoi trochę z boku, wściekły, że znów kogoś zamordowano po siedemnastej, dokonując zamachu na jego poukładane życie rodzinne lub – zależnie od dnia– przeszkadzając mu w nieudolnym flircie, który może to poukładane życie doszczętnie zburzyć. W chłodną niedzielę 5 czerwca 2005 roku Szacki rozpoczyna nowe śledztwo. W klasztorze,w centrum miasta, zamordowano jednego z uczestników niekonwencjonalnej terapii grupowej, w czasie której pacjenci wcielali się w role swoich bliskich. Przypadkowe zabójstwo podczas włamania? Taka jest oficjalna wersja, gdyż Szackiemu trudno uwierzyć w hipotezę, że sprawcą zbrodni jest któryś z uczestników terapii. A jeśli tak, to dlaczego? Czy motywu należy szukać w nich samych, czy w osobach, które odgrywali podczas terapii? Każde przesłuchanie dostarcza informacji jeszcze bardziej wikłających sprawę. Prokurator ma nadzieję, że dokładne zbadanie przeszłości denata – osoby pozornie nieciekawej i bezbarwnej – pozwoli wykryć przyczynę zabójstwa i znaleźć sprawcę. Są jednak tajemnice, których nie odkrywa się bezkarnie – rodzinne tajemnice strzeżone przez siły potężniejsze niż rodzina. Jerzy Pilch o "Uwikłaniu" „Ukazało się Uwikłanie – doskonały polski kryminał współczesny. Tak jest: w literaturze polskiej pojawił się nie lada majster: Zygmunt Miloszewski – pisarz rasowy.” „Miloszewski potrafi dać napięcie nawet w scenie przeglądania starych gazet” „pokazała się bardzo dobra, polska, współczesna powieść kryminalna”

Uwikłanie

Роман

Безцінний

Wydawnictwo WAB.

Thriller. Lige efter krigen i 1945 begynder der jagten på de forsvundne kunstværker og skjulte naziskatte rundt om europæiske lande

Marek Krajewski

Marta Sapała

Marta Mizuro

Krystyna Kofta

Mariusz Czubaj

Marcin Wroński

Anna Onichimowska

Marek Kochan

Włodzimierz Kowalewski

Irena Matuszkiewicz

Max Cegielski

Joanna Fabicka

Jarosław Maślanek

Ryszard Ćwirlej

Sylwia Siedlecka

Marta Syrwid

Andrzej Czcibor-Piotrowski

Wydawnictwo W.A.B. w 2012 roku obchodzi 20. rocznicę istnienia. Postanowiliśmy uczcić ten jubileusz, wydając antologię tekstów napisanych za naszą inspiracją przez autorów związanych z naszą oficyną. Motywem przewodnim antologii jest SPOTKANIE Z CZYTELNIKIEM. Chcieliśmy stworzyć książkę przybliżającą tych, dzięki którym obcujemy z literaturą i którzy dostarczają nam radości. Będącą spotkaniem z pisarzami, którzy są cenieni, budzą zainteresowanie i emocje. Z drugiej strony zależało nam na tym, by w tych tekstach mogli przejrzeć się czytelnicy. Autorzy, którzy odpowiedzieli na zaproszenie do udziału w przedsięwzięciu, wykazali się wielką pomysłowością. Wśród nadesłanych tekstów są m.in. opowiadania kryminalne, science-fiction, proza psychologiczna, utwory satyryczne, wspomnieniowe, nowela historyczna, prelekcja, a nawet jednoaktówka. Powstał zbiór pełen niespodzianek. Z tego rogu obfitości tematycznej i gatunkowej wyłania się obraz relacji między pisarzem a czytelnikiem, o której rzadko jest okazja mówić i pisać. Naszej antologii nie należy mylić z patetyczną księgą okolicznościową - to kolekcja krótkich form zapewniająca rozrywkę i refleksję.

Autor przychodzi wieczorem Antologia jubileuszowa na 20-lecie Wydawnictwa W.A.B.

Po stopách největšího tajemství dvacátého století. Píše se rok 1944. Němci prohrávají válku a každý myslí jen na jediné — jak si zachránit kůži. Hans Frank, nacistický pohlavár spravující Polsko, ukryje svou nejcennější ukradenou kořist. Vzácné umělecké předměty a spolu s nimi i cosi, co mu má po válce zaručit beztrestnost, však později nejsou k nalezení… Doktorka Sofie Lorentzová, historička umění zaměstnaná na ministerstvu zahraničí, je jednoho dne povolána do premiérovy kanceláře v naléhavé a přísně tajné záležitosti. Bylo nalezeno Raffaelovo mistrovské dílo a ona ho musí dostat zpět do Polska. Neexistuje však způsob, jak toho docílit legálními prostředky — nezbývá než ho ukrást. Sofie výzvu přijímá. Pomáhat jí bude cynický mladý obchodník s uměním, tajný agent ve výslužbě a legendární švédská zlodějka, kterou za tímto účelem propustili z polského vězení. Nezaplatitelný je thriller, jenž v sobě kombinuje to nejlepší z Dana Browna, Artura Péreze-Reverta a Umberta Eca. Hrdinové se při svém pátrání dostanou na stopu tajemství, které by mohlo obrátit moderní svět vzhůru nohama.

Nezaplatitelný

Po „Uwikłaniu" i „Ziarnie prawdy" zapowiadamy „Gniew", długo oczekiwany finał kryminalnej trylogii z prokuratorem Teodorem Szackim! „Gniew" to pożegnanie z Szackim, jednym z najbardziej znanych bohaterów kryminalnych w Polsce, dostrzeżonym i docenionym na świecie. Co potwierdzają recenzje i wyróżnienia dla kolejnych wydań książek Zygmunta Miłoszewskiego za granicą. Polski autor i jego arcypolski polski bohater zostali dostrzeżeni przez najważniejsze media europejskie i amerykańskie. Prestiżowy „Publisher’s Weekly” w recenzji „Uwikłania" napisał, że czytelnicy będą chcieli kontynuacji losów prokuratora Szackiego. I trochę żal, że autor – równie stanowczo jak swego czasu Artur Conan Doyle – obwieścił koniec przygód swojego bohatera! „Wyobraźcie sobie dziecko, które musi się chować przed tymi, których kocha” – pierwsze zdanie nowej powieści Zygmunta Miłoszewskiego mogłoby być jej mottem. Tą najbardziej mroczną i duszną ze swoich powieści autor zamyka trylogię o prokuratorze Teodorze Szackim, który po kolejnej życiowej rewolucji przeprowadził się do Olsztyna, aby w najtrudniejszym w karierze śledztwie zmierzyć się z problemem przemocy domowej. Cztery lata po wydarzeniach z „Ziarna prawdy", Szacki mieszka w Olsztynie, gdzie w końcu odnalazł swoje miejsce na ziemi. Paskudna jesienna pogoda i trudne relacje między nową partnerką i dorastającą córką zajmują go bardziej niż kolejne błahe śledztwa. Do czasu. 25 listopada 2013 prokurator Teodor Szacki zostaje wezwany do zrujnowanego bunkra koło poniemieckiego szpitala miejskiego. W czasie robót drogowych odnaleziono tam stary szkielet. Szacki bezrefleksyjnie „odfajkowuje Niemca”, jak się tutaj nazywa wojenne szczątki, i każe przekazać je uczelni medycznej, gdzie wiecznie brakuje eksponatów do celów dydaktycznych. Nie przypuszcza, że to, co wydawało się końcem rutynowej procedury, jest początkiem najtrudniejszej sprawy w jego prokuratorskiej karierze. Sprawy, która pozbawi go prawniczego dystansu, zmusi do wyborów ostatecznych i okaże się ostatnim dochodzeniem prokuratora Teodora Szackiego. Prokuratorzy i policjanci nie lubią przemocy domowej. Wolą „prawdziwe” przestępstwa, jak morderstwa albo kradzieże. W których od początku wszystko jest jasne, a jedyny problem to ustalenie sprawcy. Panujący w czterech ścianach domowy terror określają pogardliwie mianem „rękówek” lub „znęt”. Nie lubią tych spraw, gdzie w sądzie jest słowo przeciwko słowu. Nie lubią ofiar przemocy z dnia na dzień odwołujących zeznania. Nie lubią małoletnich świadków. Tych wszystkich łez i histerii. Ofiary morderstw nie zawracają tak głowy. Prokurator Teodor Szacki nie różni się od swoich kolegów po fachu. Ale na przełomie listopada i grudnia 2013 roku zmieni nie tylko swoje poglądy, ale i całe swoje życie. „Gniew" to kryminał, w którym tłem do zagadki kryminalnej jest ważny problem społeczny i wnikliwy (a dzięki ironicznemu stylowi Miłoszewskiego tyleż wnikliwy, co zgryźliwy) portret Polski, ukazany przez pryzmat kolejnego miasta w naszym kraju. W tym wypadku czerwonego od pruskiej cegły Olsztyna. Trzymając się zasad gatunku, autor zmienia reguły gry z czytelnikiem i sprawia, że zamiast zastanawiać się, kto zabił, próbujemy zgadnąć, kto i dlaczego został zabity.

Gniew - fragment promocyjny

Warszawskie Bródno. Do paskudnego bloku wprowadza się dwójka młodych – świeżo poślubieni Agnieszka i Robert, którzy przyjechali do stolicy, by zacząć tu nowe, lepsze i pełne świetlanych planów życie. Ich pierwszy dzień w nowym domu nie zaczyna się jednak zbyt zachęcająco – na zalanej krwią klatce schodowej leży człowiek bez głowy... Mroczny i groteskowy thriller Zygmunta Miłoszewskiego, rozgrywający się w żyjącym własnym życiem ponurym wieżowcu, pełen jest demonicznych postaci, przyprawiających o obłęd wydarzeń i grozy czającej się tuż pod powierzchnią pozornie banalnej rzeczywistości. Przewrotny niczym u Bułhakowa czarny humor, starannie budowana atmosfera, żywe tempo, doskonałe obserwacje z życia osiedlowej społeczności sprawiają, że Domofon łączy w sobie najlepsze cechy horroru, nastrojowej opowieści grozy i barwnej powieści obyczajowej. Jaką tajemnicę kryje straszny blok? Jak zakończy się historia, która zaczyna się niczym koszmar senny, a potem jest tylko gorzej? I jak tu wsiąść po takiej lekturze do windy?

Domofon

Závěrečný díl trilogie s prokurátorem Szackým. Prokurátoři ani policisté nemají příliš v oblibě případy domácího násilí. Upřednostňují „opravdové“ zločiny, jako je vražda nebo krádež, kde je všechno od začátku jasné a jediným úkolem je zjistit, kdo čin spáchal. Nemají rádi, když u soudu stojí slovo proti slovu. Nemají rádi, když oběti své výpovědi ze dne na den odvolávají. Takovými případy opovrhují. A prokurátor Teodor Szacki se v tomto ohledu od svých kolegů nijak neliší. Szacki žije už třetím rokem v Olštýně na severu Polska. Jednoho dne ho pošlou do bývalého protileteckého krytu, kde byla během silničních prací nalezena lidská kostra. Stejně jako všichni i on je přesvědčen, že se jedná o ostatky olštýnského Němce z dob války. Nenechá je však pohřbít a předá je místní lékařské fakultě ke studijním účelům. Tím považuje celou věc za ukončenou, ovšem netuší, že ve skutečnosti to je začátek nejsložitějšího případu v jeho kariéře. Případu, do kterého se zaplete natolik, že úplně ztratí profesní odstup a bude nucen dělat nevratná rozhodnutí. ----- Hněv je nejlepší Miłoszewského román: nejinteligentnější a nejlépe napsaný. - Newsweek Román Hněv potvrzuje výjimečnou literární zdatnost Zygmunta Miłoszewského […] a také to, co už dávno víme — že jeho největší síla spočívá ve vypravěčském talentu. Je typem autora, který se „vyučil“ u Raymonda Chandlera. - Wyborcza.pl

Zygmunt Miłoszewski

About

Books

Join the club