Sa Mga Kuko Ng Liwanag

Ito lang ang masasabi ko: #GOALS. Seryoso, 'yong style ni Edgardo Reyes, ganyan ang pangarap kong maging style ko sa pagsusulat. Actually, 'yan talaga ang matagal ko nang sinusubukang magawa. Straight to the point, hindi nagpapadala sa mga mabulaklak at mabangong salita. Walang kiyeme kumbaga. Damang-dama pa rin ang mga nangyayari at kitang-kita talaga ang imahe na gusto nyang mabuo sa isipan natin.

Sayang lang at 'yong pelikula nito, mas pinagtuunan ng pansin 'yong paghahanap sa pag-ibig samantalang napakalaking kagandahan kung mas napaigting pa 'yong running theme tungkol sa exploitation ng mga manggagawa.

Pero swak talaga. Binasa ko 'to para sa research ko sa isang Philosophy major, pero nang makarating ako sa huling pahina, ang nasa isip ko agad e kelangan kong mahanap ang iba pang mga libro ni Sir. (Mananatili po ang legacy mo sa akin hanggang sa tumanda ako at hindi na makapagsulat. Isa ka pong henyo. Idol na talaga kita.)

Bukod sa chapter 18, ito pa nga palang isang punto na talagang nagustuhan ko: "Chinatown. Sa langhap, sa tanawin, sa tibok, sa kaluluwa--Chinatown. Dito'y madarama mo na ikaw na kayumanggi ang dayuhan, hindi silang madidilaw." Astig lang. Sa isang paragraph, sa isang maliit na simbolismo, nakita ko 'yong parallel sa buong bansa, nakita ko rin yong pinapahiwatig na alienation na nararanasan natin sa sariling bansa.

Ito ang dapat ng binabasa ng mga mag-aaral sa eskwela. Dahil maiinit na rin naman ang Heneral Luna ngayon, parang maganda na ibalik natin ang mga classic Filipino literature sa mga bookstores upang mas lumaganap pa ang kamalayan.

Sa Mga Kuko Ng Liwanag

Reviews